ανείπον

ἀνεῑπον (Α) (χρησιμοποιείται ως αόρ. του αναγορεύω*)

1. αναγορεύω*, ανακηρύσσω

«κᾱρυξ ἀνέειπέ νιν» — ο κήρυκας τον αναγόρευσε νικητή (Πίνδ.)

2. διακηρύσσω, προαναγγέλλω «τῷ ἀπειθοῡντι πάντα τὰ χαλεπὰ ἀνεῑπεν» — διακήρυξε τι περιμένει όποιον απειθαρχήσει (Ξεν.)

3. προκηρύσσω «κήρυγμα τόδε ἀνειπῶν... τὸν μὲν βουλόμενον μένειν» — αφού έκανε την εξής προκήρυξη (Θουκ.)

4. ειδοποιώ ή δίνω παράγγελμα (στην εκκλησία του δήμου, στο θέατρο κ.λπ.) «ὁ δ’ ἀνεῑπεν, εἴσαγ’ ὦ Θέογνι, τὸν χορὸν» (Αριστοφ.)

5. φωνάζω δυνατά

6. επικαλούμαι τους θεούς

7. ανειρήσθω

να θεωρηθεί ότι έγινε η αναγόρευση.